เติบโตมากับครอบครัวที่ขาดความอบอุ่นควรทำอย่างไร

ตามหัวข้อเลยคะ เราเเค่น้อยใจกับความรักที่เราไม่เคยได้ ตั้งเเต่เด็กเราก็อยู่กับพ่อเเม่เเต่ท่านก็ทำงานเพื่อหาเลี้ยงเรา เราเข้าใจที่ครอบครัวเราจนต้องดิ้นรนตลอด เราโตขึ้นในเเต่ละช่วงวัยมีปัญหาต่างๆเราก็พยายามปรึกษาพ่อกับเเม่เเต่ท่านก็บอกไม่รู้ไปคิดเอาเองคิดเราเเค่อยากได้คำเเนะนำจากท่านทั้งสอง หลายครั้งที่เราตัดสินใจทำอะไรโดยที่ไม่เคยปรึกษาใคร เพราะบางเรื่องเราก็ไม่รู้จะปรึกษาใครจริงๆเเม้เเต่เพื่อนเราก็เกรงใจ เราเเค่น้อยใจที่พ่อเเม่เพื่อนให้คำปรึกษาได้ตลอด เเต่พ่อเเม่เราถามอะไรไม่เคยได้คำตอบเลย เราเติบโตมากับความงงๆในชีวิต มันไม่ง่ายเลยที่จะผ่านช่วงวัยรุ่นมาได้คนเดียวเหนื่อยมากท้อมากไม่รู่จะปรึกษาใคร เลยอยากรู้ว่าเราควรจะทำอย่างไรกับชีวิตดี